Karmakarışık.....

Post başlığımda da belirttiğim üzere karmakarışık, o konudan ötekine geçmiş, anlamsız, amaçsız bi yazı olucak muhtemelen bu yazı.. Şimdiden kusuruma bakmayınız efenim...Bu ara sersem gibiyim. Canım sıkkın gibi de değil gibi de, bi çok mutluyum bi dünyanın en bahtsız insanı benmişim gibi hissediyorum. Anlayamıyorum kendimi. Yazabileceğim o kadar çok şey var ama ben bir türlü kafamı toparlayıp iki kelime yazamıyorum.Şu an bile tonlarca şey var kafamda.. İfade edemiyorum. Yazamıyorum. Konuşamıyorum. Zaten konuşabileceğim çokta insan yok etrafımda. Sorun ben de olabilirim. Bundan bikaç hafta önce bi arkadaş grubumdan davet aldım. Birinde toplanıcaklarmış beni de aradılar. Böyle nasıl gidesim var anlatamam ölüyorum yanii ama gitmemek için türlü bahaneler uydurdum telefonda.. Böyle bi tripler bi havalar bi ulaşılmazı oynamalar falan.. Arada esiyo öyle bana  nereden, neden esiyo bilmesemde oluyo bişiler.. Kendimi bi halt sanıyorum, millet peşimden koşsun noluuuurr gel bak sen gelmezsen biz de toplanmayız demelerini falan bekliyorum ciddi ciddi.. Yine öyle bi psikolojiye girdim.. Gitmedim.. Kimse aramadı da.. Toplancakları akşam oturdum kendimi yedim. Ne vardı sanki kendini naza çekcek diye kendime söylendim durdum.. Sonrada düşündüm derinlemesine arada böyle yapıyorum kendi kendimi soyutluyorum insanlar bana mesafeli davrandığındada dışlanmışım gibi hissediyorum. Cidden çeşitmiyim ben neyim bilemedim. Ne tür bi manyağım acaba.. Sevgili İsviçreli bilim  adamları/kadınları bir gün olurda bu yazıyı okursanız (nasıl mümkün olur bilmiyorum ama) lütfen beni de bi araştırın.. Valla çok sevaba girersiniz çok insanın hayır duasını alırsınız..
Bugünde bişi farkettim ne zaman bişiden şikayet etsem karşıma çıkıyo.. Mesela bacaklarım niye böyle diye sızlansam karşıma bacağı olmayan biri çıkıyo ya da kıyafetlerimden şikayet etsem nankörlük yapsam çok fakir bi insana rastlıyorum.. Rabbim şikayet etme beterin beteri var haline şükret diyo.. Çok şüküürr.. Ama ne zaman işten şikayet etsem o gün deli gibi çalışıyorum ne telefonlar susuyo,ne dışarı işleri bitiyor, sanki tüm müşteriler sözleşmiş gibi hepsi birden geliyo ve benim hiç bi işim tam olmuyo.. Allah'ım yani işle ilgili şikayet ettiğimde de benden zor koşullarda çalışan biri çıksa karşıma olmaz mı?  =) Dün yine sızlanmış olucamki bugün felaket yoruldum ne iş yaptıysam 2.  ye yapmak zorunda kaldım.. Hep bişeyler eksik kalmıştı.. Bacaklarım tutmuyo şu an resmen..
Ay kafam dağıldı yaa kardeşim geldi benim bilgisayarımı istiyo ve annemin laflarıyla bezdirmeye çalışıyo =)) Ben vereyim bilgisayarı zaten gülmekten ne yazıcağımı unuttum.  =))
Haydiii kalın sağlıcakla...