(görsel alıntıdır.)
Pazartesiden mi, yaklaşan regl dönemimden mi, içinde bulunduğum belirsizlikten mi yoksa bahar depresyonundan mı bilmem öyle mutsuzumki bugün.. İçimdeki sıkıntının tarifi yok.. Hayatımda hiçbişiyi netleştiremiyorum. İş konusu yüzünden.. Olacak mı? Olmayacak mı?.. Olursa nasıl olur? Ben orda sevgilim burda.. bi de nişanlandık.. Düğün tarihimiz nolucak.. Evlenicek miyiz? Evlendik diyelim ya evimiz nasıl olucak? Göçebe gibi mi yaşıcaz? Yaşarsak nereye ne zamana kadar? Neden 1 yıl önce çıkmadıki bu fırsat karşıma.. Ya da neden ikimizin karşısına da aynı anda güzel yollar çıktı..? Ben belirsizliği sevmem.. Sevmediğim için mi hayatım bi kaos içinde sürüp gidiyo? Niye herkes yüz çevirdi bana? Sadece bu fırsatı bir daha yakalayamam anlamak bu kadar mı zordu? Herkesin övündüğü sağduyusu, güvendiği anlayışı nerde? Ben mi çok daldım kendi dertlerime? Neden kimse yok etrafımda? Öyle yalnızımkii.. Kimseyle konuşamıyorum.. Aa doğru ya zaten kimsede yoktu.. Belkide ben uzaklaştırdım. Bilmiyorum.. Kimseyi suçlamıyorum.. Belki de herşeyi ben yapıyorumdur. Bilmiyorum. Kafam allak bullak.. Karmakarışığım.. Sadece artık ne olucaksa olsun önümü göreyim istiyorum..
