Buralarda yokken ben...

• Hergün yataktan bugün noluuurr cuma olsun diye kalktım.. Cuma değilse üzüldüm, oflaya puflaya işe geldim. Cumartesi akşamları bigüncük tatilim var napsaaam diye kendimi yedim.. Pazar gününden yarın yine iş var diye strese girdim. 
• İşyerimden ve patronlarımdan tiksindim.. 
• Nişanlandım.. Bu vesile ile insanların ne kadar bencil olabileceklerine bir kez daha şahit oldum.. 
• İş görüşmesine başka bi ile gittim.. Eğer olursa hayatımda köklü bir değişim olucak.. ( köklü değişimde neyse! )
• İşyerimden ve patronlarımdan nefret ettim.
• Ara sıra blogu açıp yazılarınızı okumaya çalıştım. Bazen yorum yazdım bazen yazamadım. 
• 8 mart şerefine yapılan indirimlerin hepsinden yararlandım. Ay sonunu hala kara kara düşünüyorum. 
• İşyerimden ve patronlarımdan tiksindim..  
• Nişanlanmanın verdiği rahatlıkla müstakbel eşimle bol bol akşam gezmelerine gittim..
• Hayatımdaki stres oranı büyük ölçüde arttığından kendimi sık sık buzdolabının önünde yakaldım. 
• İşyerimden ve patronlarımdan nefret ettim.
• Bol bol çocukluk fotoğraflarıma baktım. Eskiyi özledim.
• Bahar depresyonuna erkenden girdim.
• İş yer...... Neyse!
• Nutella kavanozlarından uzak durmak adına büyük savaşlar verip hiçbirinde başarılı olamadım. 
• Görüşemediğim bikaç arkadaşımla görüştüm. 
• Müzik dinledim. 
• Ahududumun gönderdiği kitaplardan Siminya- kız kısmı ve  Ataol Behramoğlu - Beyaz ipek gibi yağdı kar , bir de Pucca nın son kitabı Allah beni böyle yaratmışı okudum.

Daha bir sürü ıvır zıvır şey yaptım şey yaptım işte.. 

   Benden bugünlük bu kadar..