tatsız tuzsuz bi ben..

Burayı özlediğim doğru ama vefasız bir insanım ben sanırım.. Neden mi? Açık ve Net! Sadece canım sıkıldığında moralim bozulduğunda tripli bir haldeyken buraya yazmak istiyorum. Ya da böyle zamanlarda kendimi daha iyi ifade edebiliyorum. bilemiyorum.. 

Bugün Allah affetsin bir de mübarek bir gün ama ( bu arada Kadir Geceniz mübarek olsun dualarınız kabul olsun inşallah) öyle tersim öyle aksiyim öyle moralim bozuk ki.. Terslemediğim insan kalmadı. Her şey herkes üzerime geliyor sanki. Öyle moralsizim öyle tatsızım çekilmezim ki tarifi yok.. Herkesin burnundan getiriyorum böyle dönem dönem.. bu depresif hallerimden bana gına geldi. Kendimi bir odaya kapatıp günler haftalar hatta aylarca çıkmak istemiyorum. Şehir değiştirmek bana hiç iyi gelmedi. Nankör şükürsüz aksi huysuz bir insan oldum. Önceden de kolay bi insan sayılmazdım ama artık tahammül edilecek biri değilim. Allah sonumu hayır etsin ne diyim.. 

Yalnızlıktan sanırım herşey gözüme batar oldu. Arkadaşlarımın eşlerinden verdikleri örnekler.. Bazı arkadaşlarımın hamileliklerini göstere göstere anlatması yaşaması.. Doğal şeyler bunlar aslında ama fesatlık bende galiba. Gidip tedavimi olsam napsam.. Düzelemiyorum bi türlü. Sevinmiyo değilim arkadaşlarımın güzel haberlerine ama içim hep bi buruk hep sonrasında bi kıyas durumu hep bi anlam veremediğim beni rahatsız eden bi duygu adı her neyse. İçimin kirlendiğini hissediyorum. Kendime küsüyorum.. Neyse böyle işte.