Eskimeyen dostluklar..

Sonunda istemeye gelicekler beni yakın bi tarihte. Bakalım hayırlısı.. Haliyle bu özel günümde yanımda görmek istediğim bikaç arkadaşımı arayıp haber ettim.. 2 tanesi abla kardeş.. Ayda yılda bir derler ya bizde öyle görüşürüz. Hatta sanırım bi 10 ay falan oldu biz görüşmeyeli.. Bu süre içinde telefonda bile görüşemedik doğru düzgün. Benim işlerim, onların işleri, büyük olan evli zaten onun başka telaşları derken ara biraz uzadı.. Ama dün akşam arayıp söylediğimde seslerindeki o heyecanı duymak beni öyle mutlu ettiki... İnanın ben Onlar kadar sevinmedim.. Çok mutlu oldum. Araya zaman , mesafe girsede bozulmayacak bi dostluğumuz olduğunu biliyodum ama benim mutluluğuma benim kadar hatta benden fazla sevinmeleri bir kez daha kanıtladı.. Hayatımda iyiki varlar.. Kendimi öyle şanslı hissediyorumkii dün akşamdan beri. Bi de çok mutsuzdum.. Birşeyler sürekli ters gidiyodu ne biliyim sevinemedim bile sonunda istediğim şeylerin gerçekleşicek olmasına.. Ama konuşmamızdan sonra tüm sisler dağıldı herşey çok net, ben çok pozitifim ve tüm olumsuzlukları unuttumm.. Hatta öyleki aradığım bir diğer arkadaşımın o donuk tepkisine bile üzülemedim.. Çünkü sürekli görüştüğüm ne bilim yediğimizin içtiğimizin ayrı gitmediği insan beklediğim tepkiyi vermedii..Olsun canı sağolsun diyip geçtimm.. 

Hayat cidden tuhaf insanı şaşırtıyo. Ben diğer 2 arkadaşıma telefon açarken tereddüt ettim acaba 'bu zamana kadar aramadın bununn için mi aradın?' derlerse diye ama yanıldım.. Diğer arkadaşımdan da havalara uçmasını bekledim. Çünkü çektiğim sıkıntıların en yakın şahidi oydu ama çok sıradan sanki selamlaştığı komşu kızının haberiymiş gibi bi tepkiydi.. Olsun.. Ben yine de çok mutluyummm.. =)))))

Son olarak ufak bir not:

 ''HAYAT BENİ HEP BÖYLE GÜZEL ŞAŞIRT!

Hayırlı cumalar..

Keyifli haftasonları... 

♥♥♥